Acteursgalerij
Sinds 30 jaar werkt Eva in film, tv (o.a. Goede tijden, slechte tijden, Medisch Centrum West, Flodder) en toneel, zowel in Nederland als in Duitsland. (o.a. In de Duitse cult-hit “Die totale Therapie” en in 2018 in de Oostenrijkse prijswinnende film “Murer, Anatomie eines Prozesses”).
“Wat is het toch gezellig wij oudjes, fris vrolijk en fruitig. Dierbaar hè en grappig!!! Kitty”
Dit is een wens, geschreven door een 89-jarige dame tijdens een sessie van Verborgen Schatten.
Sinds twee jaar werk ik voor BedtimeStories aan het project Verborgen schatten. Naar aanleiding van Nederlandstalige verhalen, gedichten en liedjes vertellen de mensen over vroeger. Het is een prachtige aanvulling op acteren voor theater, tv of film. Het directe contact, de verhalen uit het verleden die de mensen vertellen, de gedichten die we samen maken leveren fijne gevoelens op. Er komen onvermoede talenten omhoog zowel bij het zingen en het dichten, tot en met het vertellen en het toneelspelen..
Jose, 92 jaar oud: “Sla mij maar over. Ik heb geen fantasie: ik moet dingen doen.” Als je echter even doorvraagt blijkt ze heel mooi en geestig te kunnen vertellen over vroeger.
Wij, niet alleen de volgers van de sessie, maar ook de vrijwilligers en de medewerksters, krijgen in twintig weken een diepe band. Ik geniet elke seconde! Na afloop kom ik vol energie en plezier weer thuis.”
Een glinstering in de ogen of een onvervalste schaterlach. Dat zijn de ‘cadeautjes’ waarvoor Katarina Justic vrijwel iedere week komt voorlezen in het Juliana Kinderziekenhuis.
Fans van Onderweg Naar Morgen zullen haar ongetwijfeld herkennen als Shirina, het personage dat ze jarenlang vertolkte. Tegenwoordig speelt Katarina vooral in het theater. En in de verpleegkamers van het JKZ. “Want goed voorlezen is óók acteren. Maar dan voor een heel klein publiek”, zegt ze, “de stichting werkt alleen met professionele acteurs en actrices. Die zijn het gewend om in een rol te kruipen. En ze hebben gevoel voor taal.”
Katarina gebruikt de boeken uit haar koffer, maar verzint ook regelmatig zelf verhalen. Dat doet ze samen met de kinderen. “Ieder kind heeft behoefte aan iets anders. In de boekenkast zit altijd wel iets wat ze leuk vinden.
“De poppendokter, mini-Tesla’s, een groot Sinterklaasfeest … er gebeurt veel in het Juliana Kinderziekenhuis”, zegt Katarina tot slot. “Het is niet leuk om in het ziekenhuis te liggen. Als je dan kunt helpen om het ziek zijn even te vergeten, is dat heel waardevol.”
“Bij BedtimeStories komt ongeveer alles bij elkaar wat ik graag doe als acteur. Ik ben in direct contact met de mensen, het draait om de schoonheid van taal en muziek, en als ik naar huis ga heb ik daadwerkelijk het gevoel dat ik iets voor anderen heb kunnen betekenen. Zulk werk kom ik niet vaak tegen.
Ik zie het als een uitdaging om ervoor te zorgen dat geen enkele voorleessessie hetzelfde is. Iedere keer is het weer een nieuwe ontmoeting met een eigen karakter en een uniek verloop. Dat houdt het heel spannend, en tegelijk intiem.
Daarnaast is het een hele mooie manier om van anderen te leren.
Er komen zoveel bijzondere verhalen en herinneringen los, dat is overweldigend.”
“Het vertellen en het doorgeven van verhalen, op welke manier dan ook, is volgens mij ongeveer net zo belangrijk als ademen. We doen het al sinds de holbewoners en doen het nu nog steeds. De vormen waarin we onze verhalen aan elkaar vertellen kunnen variëren. De manier waarop het bij BedtimeStories gebeurt, met veel aandacht, verbeelding en humor, vind ik erg aangenaam. Het maakt de luisteraars nieuwsgierig, aandachtig en actief. Direct gaan er in het hoofd allerlei radertjes draaien en komen er nieuwe verhalen boven of bijzondere herinneringen.
Naast het spelen in theatervoorstellingen (ook een vorm van verhalen vertellen), vind ik het bijzonder om verhalen te delen met mensen die niet zo snel een theater bezoeken. En dan kom je erachter dat iedereen van verhalen houdt en ook iedereen zijn eigen verhalen met zich mee draagt.”
“Op maandagmiddagen werk ik in het Erasmus MC in Rotterdam. Elke keer vertrek ik met een voldaan gevoel, wetende dat al die mensen een mooie tijd heb bezorgd. Hoe vaak gebeurt het niet dat ik een kamer verlaat en hoor: ‘Hartstikke bedankt hoor, dit kon ik goed gebruiken’, of ‘He wat fijn, echt een opkikkertje dit.’?
Als ik dat hoor weet ik genoeg, ik heb iets moois achtergelaten; misschien door het ophalen van een mooie herinnering via een verhaal of misschien door ontroering via poëzie die een kern van het leven raakt.
Werken bij BTS vergroot je hart, elke maandag weer.
Maar het is niet helemaal altruïstisch hoor. Ik groei er namelijk hard door als mens; elke week een beetje, elke ontmoeting een beetje. Ik word een betere verteller, een betere kijker en bovenal een betere luisteraar. Daarom eindig ik elke sessie steevast met dezelfde woorden: ‘Bedankt dat ik u mocht ontmoeten’. En ik meen ze elke keer weer, zonder moeite.”
Willem Schouten is voor BedtimeStories werkzaam in het Jeroen Bosch Ziekenhuis en wordt daar zeer gewaardeerd door de patiënten. Willem leest niet alleen prachtig voor, hij draagt ook soms iets voor uit zijn hoofd. Ook heeft hij altijd zijn gitaar bij zich en zingt voor de patiënten mooie Nederlandstalig liedjes. We hebben een gedeelde bewondering voor Toon Hermans en Annie MG Schmidt.
Willem Schouten heeft zijn acteursopleiding in Amsterdam gedaan bij Het Docenten Collectief, Theaterschool Eindhoven Fontys Hogeschool, 1e graad docent opleiding. Vanaf 2012 studeert hij verpleegkunde. Een ideale combinatie dachten wij voor BedtimeStories. Een acteur die begaan is met de zieke mens en ook nog zijn vak kan uitoefenen als acteur in het ziekenhuis.
Roelant Radier is een bevlogen acteur en een bijzonder warme persoonlijkheid die zijn sporen in de acteurswereld ruim heeft verdiend. Hij werkte als beroepsacteur bij diverse gezelschappen en werd bij het grote publiek vooral bekend door zijn rollen in series als Medisch Centrum west, Goudkust, Diamant en Medea van Theo van Gogh. Roelant leest met veel succes voor bij onder andere de verschillende woonzorgcentra van Florence.
“Voorlezen voor BedtimeStories vind ik bijzonder omdat het mooi is om te zien wat het met mensen doet. Het is elke keer een soort interactieve voorstelling; het maakt emoties en verhalen los. Het zijn voor mij dierbare momenten als mensen bereid zijn om die met mij te delen. Voor mij is theater altijd een vorm van vermaak en als mensen genieten van een voorstelling, of het nou een theatervoorstelling is of een voorleessessie, dan ben ik blij.”
Na een aantal jaar gespeeld te hebben bij o.a. Theatergroep Stella Den Haag, is Pascal zich steeds meer gaan toeleggen op het schrijven en spelen van voorstellingen voor onder meer het reizende theaterfestival de Parade.
Het persoonlijke contact dat BedtimeStories heeft met het ‘publiek’ is voor haar van grote waarde.
“’You should be on stage!’ zei een Britse mevrouw vanuit haar bed toen ik haar scènes uit een Engelstalig toneelstuk voorlas. Ik antwoordde haar dat ik daar ook graag sta. Maar aangezien zij niet meer naar het theater kan, is het leuk om het theater naar háár te laten komen. Ik vind ‘t heerlijk om met mensen op reis te gaan via de fantasie. Op dat moment vallen alle beperkingen weg en kun je gewoon even zijn wie en waar je wilt. Fantastisch om te voelen wat dat met mensen doet. Naast voorleesacteur voor BedtimeStories ben ik theatermaker, schrijfster en trainingsacteur. Als actrice ben ik te zien in diverse producties van Theatergroep Plankgas.”
“In een verzorgingstehuis in Amsterdam werk ik met een groep bewoners aan het project Verborgen Schatten. Iedere maandagmiddag komen we samen, koffie/thee/koekje erbij, en lees ik aan de hand van een bepaald thema verhalen en gedichten voor en luisteren we naar (met name Nederlandstalige) liedjes. Het is heerlijk om de herkenning te zien; mensen zingen mee, lachen om de verhalen.
En dan komen de tongen los. De bewoners vertellen hun eigen verhalen, hun eigen herinneringen en anekdotes. We kunnen enorm plezier hebben om elkaars soms bizarre belevenissen. Ook moeilijke en pijnlijke geschiedenissen worden met elkaar gedeeld.
Als de groep zich veilig en vertrouwd voelt komt er een schat aan verhalen naar boven.
Een van de deelnemers heeft mij toevertrouwd dat ze iedere week weer uitkijkt naar de maandagmiddag en dat ze geen bijeenkomst zou willen missen.
Buiten BedtimeStories ben ik als actrice te zien in enkele producties van Theatergroep Plankgas. Ook acteer ik nu en dan in film en op televisie. Als trainingsactrice werk ik onder meer bij de Beroepsopleiding Advocaten, de mediationopleiding, met (huis-)artsen en leraren.”
“Werken voor BedtimeStories heeft mijn blik op verhalen definitief veranderd. Als verteller of voorlezer geef je een verhaal, maar tegelijk krijg je er ook een terug. De verhalen die ik te horen kreeg waren niet allemaal even luchtig. En op zo’n moment, als iemand in een negatieve spiraal terecht dreigde te komen, haalde ik er weer een klein gedicht bij, of een opbeurende quote.Dat hielp vaak.
Dus als iemand mij ooit vraagt waar literatuur en verhalen goed voor zijn, dan zeg ik: het verandert mensen.Ook degene die een verhaal vertelt.”
